քեֆ

Armenian

Alternative forms

• քեփ (kʻepʻ) — Karabakh
• քեյֆ (kʻeyf)

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish كیف (keyf), from Arabic كَيْف (kayf). Doublet of կայֆ (kayf).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /kʰef/, [kʰef]
• (Western Armenian) IPA^(key): /kef/, [kʰef]

Noun

քեֆ • (kʻef) (traditional orthography spelling քէֆ) (colloquial, dialectal)

1. feast, banquet

   Synonym: խնջույք (xnǰuykʻ)

2. revelry, debauch
3. mood, humour

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	քեֆ (kʻef)	քեֆեր (kʻefer)
dative	քեֆի (kʻefi)	քեֆերի (kʻeferi)
ablative	քեֆից (kʻeficʻ)	քեֆերից (kʻefericʻ)
instrumental	քեֆով (kʻefov)	քեֆերով (kʻeferov)
locative	քեֆում (kʻefum)	քեֆերում (kʻeferum)
	definite forms
nominative	քեֆը/քեֆն (kʻefə/kʻefn)	քեֆերը/քեֆերն (kʻeferə/kʻefern)
dative	քեֆին (kʻefin)	քեֆերին (kʻeferin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	քեֆս (kʻefs)	քեֆերս (kʻefers)
dative	քեֆիս (kʻefis)	քեֆերիս (kʻeferis)
ablative	քեֆիցս (kʻeficʻs)	քեֆերիցս (kʻefericʻs)
instrumental	քեֆովս (kʻefovs)	քեֆերովս (kʻeferovs)
locative	քեֆումս (kʻefums)	քեֆերումս (kʻeferums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	քեֆդ (kʻefd)	քեֆերդ (kʻeferd)
dative	քեֆիդ (kʻefid)	քեֆերիդ (kʻeferid)
ablative	քեֆիցդ (kʻeficʻd)	քեֆերիցդ (kʻefericʻd)
instrumental	քեֆովդ (kʻefovd)	քեֆերովդ (kʻeferovd)
locative	քեֆումդ (kʻefumd)	քեֆերումդ (kʻeferumd)

Related terms

• կայֆ (kayf)

References

• Ačaṙean, Hračʻeay (1902) “քէֆ”, in Tʻurkʻerēni azdecʻutʻiwnə hayerēni vray ew tʻurkʻerēnē pʻoxaṙeal baṙerə Pōlsi hay žoġovrdakan lezuin mēǰ hamematutʻeamb Vani, Ġarabaġi ew Nor-Naxiǰewani barbaṙnerun [The influence of Turkish on Armenian, and the Turkish borrowings in the vernacular Armenian of Constantinople in comparison with the dialects of Van, Karabakh and Nor Nakhichevan] (Ēminean azgagrakan žoġovacu; 3) (in Armenian), Moscow and Vagharshapat: Lazarev Institute of Oriental Languages