גראָבן

Yiddish

Etymology

From Middle High German graben, from Old High German graban, from Proto-West Germanic *graban, from Proto-Germanic *grabaną.

Verb

גראָבן • (grobn) (past participle געגראָבן (gegrobn))

1. dig (to move hard-packed earth out of the way)

Conjugation

Conjugation of גראָבן

infinitive	גראָבן grobn
present participle	גראָבנדיק grobndik
past participle	געגראָבן gegrobn
auxiliary	האָבן hobn
present	איך גראָב ikh grob	מיר גראָבן mir grobn
	דו גראָבסט du grobst	איר גראָבט ir grobt
	ער גראָבט er grobt	זיי גראָבן zey grobn
imperative	גראָב (דו) grob (du)	גראָבט (איר) grobt (ir)
Composed forms past איך האָב געגראָבן ikh hob gegrobn מיר האָבן געגראָבן mir hobn gegrobn דו האָסט געגראָבן du host gegrobn איר האָט געגראָבן ir hot gegrobn ער האָט געגראָבן er hot gegrobn זיי האָבן געגראָבן zey hobn gegrobn pluperfect איך האָב געהאַט געגראָבן ikh hob gehat gegrobn מיר האָבן געהאַט געגראָבן mir hobn gehat gegrobn דו האָסט געהאַט געגראָבן du host gehat gegrobn איר האָט געהאַט געגראָבן ir hot gehat gegrobn ער האָט געהאַט געגראָבן er hot gehat gegrobn זיי האָבן געהאַט געגראָבן zey hobn gehat gegrobn future איך וועל גראָבן ikh vel grobn מיר וועלן גראָבן mir veln grobn דו וועסט גראָבן du vest grobn איר וועט גראָבן ir vet grobn ער וועט גראָבן er vet grobn זיי וועלן גראָבן zey veln grobn future perfect איך וועל האָבן געגראָבן ikh vel hobn gegrobn מיר וועלן האָבן געגראָבן mir veln hobn gegrobn דו וועסט האָבן געגראָבן du vest hobn gegrobn איר וועט האָבן געגראָבן ir vet hobn gegrobn ער וועט האָבן געגראָבן er vet hobn gegrobn זיי וועלן האָבן געגראָבן zey veln hobn gegrobn

Derived terms

• באַגראָבן (bagrobn)
• גרעבער (greber)