YiddishEdit
EtymologyEdit
From Old High German habēn, from Proto-Germanic *habjaną, from Proto-Indo-European *keh₂p- (“to grasp”).
PronunciationEdit
VerbEdit
האָבן • (hobn), past participle געהאַט (gehat)
- to have
ConjugationEdit
conjugation of האָבן
| infinitive | האָבן (hobn) |
||||
|---|---|---|---|---|---|
| present participle | האָבנדיק (hobndik) |
||||
| past participle | געהאַט (gehat) |
||||
| auxiliary | האָבן (hobn) |
||||
| present | past | ||||
| present | איך האָב (ikh hob) |
מיר האָבן (mir hobn) |
past | איך האָב געהאַט (ikh hob gehat) |
מיר האָבן געהאַט (mir hobn gehat) |
| דו האָסט (du host) |
איר האָט (ir hot) |
דו האָסט געהאַט (du host gehat) |
איר האָט געהאַט (ir hot gehat) |
||
| ער האָט (er hot) |
זיי האָבן (zey hobn) |
ער האָט געהאַט (er hot gehat) |
זיי האָבן געהאַט (zey hobn gehat) |
||
| imperative | האָב (hob) (דו) |
האָט (hot) (איר) |
|||