פּוצן

Yiddish

Etymology

From Middle High German butzen, from Old High German bōzen.

Verb

פּוצן • (putsn)

1. (transitive) clean, polish
2. (reflexive) pretty oneself up

Conjugation

Conjugation of פּוצן

infinitive	פּוצן putsn
present participle	פּוצנדיק putsndik
past participle	געפּוצט geputst
auxiliary	האָבן hobn
present	איך פּוץ ikh puts	מיר פּוצן mir putsn
	דו פּוצסט du putsst	איר פּוצט ir putst
	ער פּוצט er putst	זיי פּוצן zey putsn
imperative	פּוץ (דו) puts (du)	פּוצט (איר) putst (ir)
Composed forms past איך האָב געפּוצט ikh hob geputst מיר האָבן געפּוצט mir hobn geputst דו האָסט געפּוצט du host geputst איר האָט געפּוצט ir hot geputst ער האָט געפּוצט er hot geputst זיי האָבן געפּוצט zey hobn geputst pluperfect איך האָב געהאַט געפּוצט ikh hob gehat geputst מיר האָבן געהאַט געפּוצט mir hobn gehat geputst דו האָסט געהאַט געפּוצט du host gehat geputst איר האָט געהאַט געפּוצט ir hot gehat geputst ער האָט געהאַט געפּוצט er hot gehat geputst זיי האָבן געהאַט געפּוצט zey hobn gehat geputst future איך וועל פּוצן ikh vel putsn מיר וועלן פּוצן mir veln putsn דו וועסט פּוצן du vest putsn איר וועט פּוצן ir vet putsn ער וועט פּוצן er vet putsn זיי וועלן פּוצן zey veln putsn future perfect איך וועל האָבן געפּוצט ikh vel hobn geputst מיר וועלן האָבן געפּוצט mir veln hobn geputst דו וועסט האָבן געפּוצט du vest hobn geputst איר וועט האָבן געפּוצט ir vet hobn geputst ער וועט האָבן געפּוצט er vet hobn geputst זיי וועלן האָבן געפּוצט zey veln hobn geputst