ابتأس

Arabic

Root
ب ء س (b-ʔ-s)

Verb

اِبْتَأَسَ • (ibtaʔasa) VIII, non-past يَبْتَئِسُ‎ (yabtaʔisu)

to be sad

Conjugation

Conjugation of

اِبْتَأَسَ

(form-VIII sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					اِبْتِئَاس ibtiʔās
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُبْتَئِس mubtaʔis
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِبْتَأَسْتُ ibtaʔastu	اِبْتَأَسْتَ ibtaʔasta	اِبْتَأَسَ ibtaʔasa	اِبْتَأَسْتُمَا ibtaʔastumā	اِبْتَأَسَا ibtaʔasā	اِبْتَأَسْنَا ibtaʔasnā	اِبْتَأَسْتُمْ ibtaʔastum	اِبْتَأَسُوا ibtaʔasū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اِبْتَأَسْتُ ibtaʔastu	اِبْتَأَسْتِ ibtaʔasti	اِبْتَأَسَتْ ibtaʔasat	اِبْتَأَسْتُمَا ibtaʔastumā	اِبْتَأَسَتَا ibtaʔasatā	اِبْتَأَسْنَا ibtaʔasnā	اِبْتَأَسْتُنَّ ibtaʔastunna	اِبْتَأَسْنَ ibtaʔasna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَبْتَئِسُ ʔabtaʔisu	تَبْتَئِسُ tabtaʔisu	يَبْتَئِسُ yabtaʔisu	تَبْتَئِسَانِ tabtaʔisāni	يَبْتَئِسَانِ yabtaʔisāni	نَبْتَئِسُ nabtaʔisu	تَبْتَئِسُونَ tabtaʔisūna	يَبْتَئِسُونَ yabtaʔisūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَبْتَئِسُ ʔabtaʔisu	تَبْتَئِسِينَ tabtaʔisīna	تَبْتَئِسُ tabtaʔisu	تَبْتَئِسَانِ tabtaʔisāni	تَبْتَئِسَانِ tabtaʔisāni	نَبْتَئِسُ nabtaʔisu	تَبْتَئِسْنَ tabtaʔisna	يَبْتَئِسْنَ yabtaʔisna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَبْتَئِسَ ʔabtaʔisa	تَبْتَئِسَ tabtaʔisa	يَبْتَئِسَ yabtaʔisa	تَبْتَئِسَا tabtaʔisā	يَبْتَئِسَا yabtaʔisā	نَبْتَئِسَ nabtaʔisa	تَبْتَئِسُوا tabtaʔisū	يَبْتَئِسُوا yabtaʔisū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَبْتَئِسَ ʔabtaʔisa	تَبْتَئِسِي tabtaʔisī	تَبْتَئِسَ tabtaʔisa	تَبْتَئِسَا tabtaʔisā	تَبْتَئِسَا tabtaʔisā	نَبْتَئِسَ nabtaʔisa	تَبْتَئِسْنَ tabtaʔisna	يَبْتَئِسْنَ yabtaʔisna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَبْتَئِسْ ʔabtaʔis	تَبْتَئِسْ tabtaʔis	يَبْتَئِسْ yabtaʔis	تَبْتَئِسَا tabtaʔisā	يَبْتَئِسَا yabtaʔisā	نَبْتَئِسْ nabtaʔis	تَبْتَئِسُوا tabtaʔisū	يَبْتَئِسُوا yabtaʔisū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَبْتَئِسْ ʔabtaʔis	تَبْتَئِسِي tabtaʔisī	تَبْتَئِسْ tabtaʔis	تَبْتَئِسَا tabtaʔisā	تَبْتَئِسَا tabtaʔisā	نَبْتَئِسْ nabtaʔis	تَبْتَئِسْنَ tabtaʔisna	يَبْتَئِسْنَ yabtaʔisna
imperative الْأَمْر	m		اِبْتَئِسْ ibtaʔis		اِبْتَئِسَا ibtaʔisā			اِبْتَئِسُوا ibtaʔisū
imperative الْأَمْر	f		اِبْتَئِسِي ibtaʔisī		اِبْتَئِسَا ibtaʔisā			اِبْتَئِسْنَ ibtaʔisna