استكراه
Arabic
editNoun
editاِسْتِكْرَاه • (istikrāh) m
- verbal noun of اِسْتَكْرَهَ (istakraha) (form X)
Declension
editDeclension of noun اِسْتِكْرَاه (istikrāh)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِسْتِكْرَاه istikrāh |
الِاسْتِكْرَاه al-istikrāh |
اِسْتِكْرَاه istikrāh |
Nominative | اِسْتِكْرَاهٌ istikrāhun |
الِاسْتِكْرَاهُ al-istikrāhu |
اِسْتِكْرَاهُ istikrāhu |
Accusative | اِسْتِكْرَاهًا istikrāhan |
الِاسْتِكْرَاهَ al-istikrāha |
اِسْتِكْرَاهَ istikrāha |
Genitive | اِسْتِكْرَاهٍ istikrāhin |
الِاسْتِكْرَاهِ al-istikrāhi |
اِسْتِكْرَاهِ istikrāhi |