افه
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
Ultimately from Ancient Greek. See Turkish efe for details.
Noun edit
افه • (efe)
- Zeybek; a leader of Zeybeks
- a brave or rowdy young man
- Clipping of افندی (efendi) or افندم (efendim).
- elder brother
- sheepdog
Quotations edit
- 1927 October, Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk[1], page 330:
- بزم ، بو غصیان ساحهسنه توجیه ایتدیكمز قوتلر شونلردی: […] ٢ - ایكی طابور نظامیه ، درت جبل طوپی و بش ماكنهلی تفنك و اوچ یوز أفه سواریسندن مركب بیكباشی ناظم بك مفرزهسی؛ […]
- Bizim, bu isyan sahasına tevcih ettiğimiz kuvvetler şunlardı: […] 2 - İki tabur nizamiye, dört cebel topu ve beş makineli tüfenk ve üç yüz efe süvarisinden merkeb binbaşı Nazım Bey müfrezesi;
- (please add an English translation of this quotation)
Descendants edit
References edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “efe”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 2, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1366
- Kélékian, Diran (1911) “افه”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 121
- Nişanyan, Sevan (2002–) “efe”, in Nişanyan Sözlük
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN