انحدار
Arabic edit
Root |
---|
ح د ر (ḥ-d-r) |
Etymology edit
Verbal noun of اِنْحَدَرَ (inḥadara, “to come down”).
Pronunciation edit
Noun edit
اِنْحِدَار • (inḥidār) m
Declension edit
Declension of noun اِنْحِدَار (inḥidār)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِنْحِدَار inḥidār |
الِانْحِدَار al-inḥidār |
اِنْحِدَار inḥidār |
Nominative | اِنْحِدَارٌ inḥidārun |
الِانْحِدَارُ al-inḥidāru |
اِنْحِدَارُ inḥidāru |
Accusative | اِنْحِدَارًا inḥidāran |
الِانْحِدَارَ al-inḥidāra |
اِنْحِدَارَ inḥidāra |
Genitive | اِنْحِدَارٍ inḥidārin |
الِانْحِدَارِ al-inḥidāri |
اِنْحِدَارِ inḥidāri |
Descendants edit
- → Ottoman Turkish: انحدار (inhidâr)