See also: أنقرض

Arabic

edit

Etymology

edit
Root
ق ر ض (q r ḍ)
11 terms

Compare قَرَضَ (qaraḍa, to die).

Pronunciation

edit

Verb

edit

اِنْقَرَضَ (inqaraḍa) VII (non-past يَنْقَرِضُ (yanqariḍu), verbal noun اِنْقِرَاض (inqirāḍ))

  1. to die out, become extinguished, perish
  2. (intransitive) to terminate, expire (of time)

Conjugation

edit

References

edit

Hijazi Arabic

edit
Root
ق ر ض
2 terms

Etymology

edit

From Arabic اِنْقَرَضَ (inqaraḍa).

Pronunciation

edit

Verb

edit

انقرض (angaraḍ) VII (non-past يِنْقَرِض (yingariḍ))

  1. to die out, become extinguished, perish, to become extinct

Conjugation

edit
    Conjugation of انقرض (angaraḍ)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انقرضت (angaraḍt) انقرضت (angaraḍt) انقرض (angaraḍ) انقرضنا (angaraḍna) انقرضتوا (angaraḍtu) انقرضوا (angaraḍu)
f انقرضتي (angaraḍti) انقرضت (angaraḍat)
non-past m أنقرض (angariḍ) تنقرض (tingariḍ) ينقرض (yingariḍ) ننقرض (ningariḍ) تنقرضوا (tingarḍu) ينقرضوا (yingarḍu)
f تنقرضي (tingarḍi) تنقرض (tingariḍ)
imperative m انقرض (angariḍ) انقرضوا (angarḍu)
f انقرضي (angarḍi)