See also: أنقرض

Arabic edit

Etymology edit

From the root ق ر ض (q-r-ḍ); compare قَرَضَ (qaraḍa, to die).

Pronunciation edit

Verb edit

اِنْقَرَضَ (inqaraḍa) VII, non-past يَنْقَرِضُ‎ (yanqariḍu)

  1. to die out, become extinguished, perish
  2. (intransitive) to terminate, expire (of time)

Conjugation edit

References edit

Hijazi Arabic edit

Root
ق ر ض
2 terms

Etymology edit

From Arabic اِنْقَرَضَ (inqaraḍa).

Pronunciation edit

Verb edit

انقرض (angaraḍ) VII (non-past يِنْقَرِض (yingariḍ))

  1. to die out, become extinguished, perish, to become extinct

Conjugation edit

    Conjugation of انقرض (angaraḍ)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انقرضت (angaraḍt) انقرضت (angaraḍt) انقرض (angaraḍ) انقرضنا (angaraḍna) انقرضتوا (angaraḍtu) انقرضوا (angaraḍu)
f انقرضتي (angaraḍti) انقرضت (angaraḍat)
non-past m أنقرض (angariḍ) تنقرض (tingariḍ) ينقرض (yingariḍ) ننقرض (ningariḍ) تنقرضوا (tingarḍu) ينقرضوا (yingarḍu)
f تنقرضي (tingarḍi) تنقرض (tingariḍ)
imperative m انقرض (angariḍ) انقرضوا (angarḍu)
f انقرضي (angarḍi)