Arabic

edit

Etymology 1

edit

Verb

edit

تشرطي (form I)

  1. تَشْرُطِي (tašruṭī) /taʃ.ru.tˤiː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of شَرَطَ (šaraṭa)
  2. تَشْرِطِي (tašriṭī) /taʃ.ri.tˤiː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of شَرَطَ (šaraṭa)
  3. تُشْرَطِي (tušraṭī) /tuʃ.ra.tˤiː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of شَرَطَ (šaraṭa)

Etymology 2

edit

Verb

edit

تشرطي (form II)

  1. تُشَرِّطِي (tušarriṭī) /tu.ʃar.ri.tˤiː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of شَرَّطَ (šarraṭa)
  2. تُشَرَّطِي (tušarraṭī) /tu.ʃar.ra.tˤiː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of شَرَّطَ (šarraṭa)