تطبيخ
Arabic
editNoun
editتَطْبِيخٌ • (taṭbīḵun) m
- verbal noun of طَبَّخَ (ṭabbaḵa) (form II)
Declension
editDeclension of noun تَطْبِيخ (taṭbīḵ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَطْبِيخ taṭbīḵ |
التَّطْبِيخ at-taṭbīḵ |
تَطْبِيخ taṭbīḵ |
Nominative | تَطْبِيخٌ taṭbīḵun |
التَّطْبِيخُ at-taṭbīḵu |
تَطْبِيخُ taṭbīḵu |
Accusative | تَطْبِيخًا taṭbīḵan |
التَّطْبِيخَ at-taṭbīḵa |
تَطْبِيخَ taṭbīḵa |
Genitive | تَطْبِيخٍ taṭbīḵin |
التَّطْبِيخِ at-taṭbīḵi |
تَطْبِيخِ taṭbīḵi |