تقديس

Arabic

Noun

تَقْدِيس • (taqdīs) m

1. verbal noun of قَدَّسَ (qaddasa) (form II)

Declension

Declension of noun تَقْدِيس (taqdīs)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	تَقْدِيس taqdīs	التَّقْدِيس at-taqdīs	تَقْدِيس taqdīs
Nominative	تَقْدِيسٌ taqdīsun	التَّقْدِيسُ at-taqdīsu	تَقْدِيسُ taqdīsu
Accusative	تَقْدِيسًا taqdīsan	التَّقْدِيسَ at-taqdīsa	تَقْدِيسَ taqdīsa
Genitive	تَقْدِيسٍ taqdīsin	التَّقْدِيسِ at-taqdīsi	تَقْدِيسِ taqdīsi