Arabic

edit
Root
ن ك ر (n k r)
7 terms

Verb

edit

تَنَكَّرَ (tanakkara) V (non-past يَتَنَكَّرُ (yatanakkaru), verbal noun تَنَكُّر (tanakkur))

  1. to dress up, to disguise oneself
  2. to shut oneself off, to behave dismissingly [with لِ (li)]

Conjugation

edit
Conjugation of تَنَكَّرَ (V, sound, no passive, verbal noun تَنَكُّر)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَنَكُّر
tanakkur
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَنَكِّر
mutanakkir
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَنَكَّرْتُ
tanakkartu
تَنَكَّرْتَ
tanakkarta
تَنَكَّرَ
tanakkara
تَنَكَّرْتُمَا
tanakkartumā
تَنَكَّرَا
tanakkarā
تَنَكَّرْنَا
tanakkarnā
تَنَكَّرْتُمْ
tanakkartum
تَنَكَّرُوا
tanakkarū
f تَنَكَّرْتِ
tanakkarti
تَنَكَّرَتْ
tanakkarat
تَنَكَّرَتَا
tanakkaratā
تَنَكَّرْتُنَّ
tanakkartunna
تَنَكَّرْنَ
tanakkarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَنَكَّرُ
ʔatanakkaru
تَتَنَكَّرُ
tatanakkaru
يَتَنَكَّرُ
yatanakkaru
تَتَنَكَّرَانِ
tatanakkarāni
يَتَنَكَّرَانِ
yatanakkarāni
نَتَنَكَّرُ
natanakkaru
تَتَنَكَّرُونَ
tatanakkarūna
يَتَنَكَّرُونَ
yatanakkarūna
f تَتَنَكَّرِينَ
tatanakkarīna
تَتَنَكَّرُ
tatanakkaru
تَتَنَكَّرَانِ
tatanakkarāni
تَتَنَكَّرْنَ
tatanakkarna
يَتَنَكَّرْنَ
yatanakkarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَنَكَّرَ
ʔatanakkara
تَتَنَكَّرَ
tatanakkara
يَتَنَكَّرَ
yatanakkara
تَتَنَكَّرَا
tatanakkarā
يَتَنَكَّرَا
yatanakkarā
نَتَنَكَّرَ
natanakkara
تَتَنَكَّرُوا
tatanakkarū
يَتَنَكَّرُوا
yatanakkarū
f تَتَنَكَّرِي
tatanakkarī
تَتَنَكَّرَ
tatanakkara
تَتَنَكَّرَا
tatanakkarā
تَتَنَكَّرْنَ
tatanakkarna
يَتَنَكَّرْنَ
yatanakkarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَنَكَّرْ
ʔatanakkar
تَتَنَكَّرْ
tatanakkar
يَتَنَكَّرْ
yatanakkar
تَتَنَكَّرَا
tatanakkarā
يَتَنَكَّرَا
yatanakkarā
نَتَنَكَّرْ
natanakkar
تَتَنَكَّرُوا
tatanakkarū
يَتَنَكَّرُوا
yatanakkarū
f تَتَنَكَّرِي
tatanakkarī
تَتَنَكَّرْ
tatanakkar
تَتَنَكَّرَا
tatanakkarā
تَتَنَكَّرْنَ
tatanakkarna
يَتَنَكَّرْنَ
yatanakkarna
imperative
الْأَمْر
m تَنَكَّرْ
tanakkar
تَنَكَّرَا
tanakkarā
تَنَكَّرُوا
tanakkarū
f تَنَكَّرِي
tanakkarī
تَنَكَّرْنَ
tanakkarna

Further reading

edit
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (2020) “تنكر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 6th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, →ISBN, page 941b

South Levantine Arabic

edit

Etymology

edit

From Arabic تَنَكَّرَ (tanakkara).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /tnak.kar/, [ɪtˈnak.kar]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

edit

تنكّر (tnakkar) V (present بتنكّر (bitnakkar))

  1. (intransitive) to disguise oneself, to dress up (in a costume, etc.)

Conjugation

edit
Conjugation of تنكر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m تنكّرت (tnakkart) تنكّرت (tnakkart) تنكّر (tnakkar) تنكّرنا (tnakkarna) تنكّرتو (tnakkartu) تنكّرو (tnakkaru)
f تنكّرتي (tnakkarti) تنكّرت (tnakkarat)
present m بتنكّر (batnakkar) بتتنكّر (btitnakkar) بتنكّر (bitnakkar) منتنكّر (mnitnakkar) بتتنكّرو (btitnakkaru) بتنكّرو (bitnakkaru)
f بتتنكّري (btitnakkari) بتتنكّر (btitnakkar)
subjunctive m اتنكّر (atnakkar) تتنكّر (titnakkar) يتنكّر (yitnakkar) نتنكّر (nitnakkar) تتنكّرو (titnakkaru) يتنكّرو (yitnakkaru)
f تتنكّري (titnakkari) تتنكّر (titnakkar)
imperative m تنكّر (tnakkar) تنكّرو (tnakkaru)
f تنكّري (tnakkari)