Ottoman Turkish

edit

Etymology

edit

Borrowed from Persian حکمران, compound of Arabic حُكْم (ḥukm) and Persian ران (rân).

Noun

edit

حكمران (hükümran)

  1. ruler (one who rules)
    Synonym: حكمدار (hükümdar)

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Turkish: hükümran

References

edit