حكمران
Ottoman Turkish
editEtymology
editBorrowed from Persian حکمران, compound of Arabic حُكْم (ḥukm) and Persian ران (rân).
Noun
editحكمران • (hükümran)
- ruler (one who rules)
- Synonym: حكمدار (hükümdar)
Derived terms
editDescendants
edit- Turkish: hükümran
References
edit- Nişanyan, Sevan (2002–) “hükümran”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “حكمران”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 798