خرير
See also: حرير
Arabic edit
Root |
---|
خ ر ر (ḵ-r-r) |
Etymology edit
Verbal noun of خَرَّ (ḵarra).
Pronunciation edit
Noun edit
خَرِير • (ḵarīr) m
Declension edit
Declension of noun خَرِير (ḵarīr)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | خَرِير ḵarīr |
الْخَرِير al-ḵarīr |
خَرِير ḵarīr |
Nominative | خَرِيرٌ ḵarīrun |
الْخَرِيرُ al-ḵarīru |
خَرِيرُ ḵarīru |
Accusative | خَرِيرًا ḵarīran |
الْخَرِيرَ al-ḵarīra |
خَرِيرَ ḵarīra |
Genitive | خَرِيرٍ ḵarīrin |
الْخَرِيرِ al-ḵarīri |
خَرِيرِ ḵarīri |
References edit
- Steingass, Francis Joseph (1884) “خرير”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen