See also: دنگل

Ottoman Turkish

edit

Etymology 1

edit

From Proto-Turkic *teŋgel, *deŋgil (axle).

Noun

edit

دنگل (dingil)

  1. axle
Alternative forms
edit
Descendants
edit
  • Turkish: dingil
  • Egyptian Arabic: دنجل (dingil, dungul)
  • Armenian: տինկիլ (tinkil)

Etymology 2

edit

A popular blend of ازگیل (ezgil, medlar) with the stem of دونمك (dönmek, to turn around), the fruit being reminiscent of round forms in several ways.

Noun

edit

دنگل (döngel, düngel, düngül)

  1. medlar (fruit and tree)
Alternative forms
edit
Descendants
edit

References

edit
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “دنكل”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[1], Vienna, column 2149
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Mespilum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1043