Ottoman Turkish

edit

Etymology

edit

Borrowed from Italian duca, from Byzantine Greek δούκα (doúka).

Noun

edit

دوقه (duka)

  1. a duke; especially, the Grand Duke of Tuscany

Derived terms

edit
edit

Descendants

edit
  • Turkish: duka

References

edit
  • Bianchi, T. X., Kieffer, J. D. (1801) Dictionnaire turc-français[1], 2nd edition, volume 1, page 877