سیف
See also: سيف
Ottoman Turkish
editEtymology 1
editFrom Arabic سَيْف (sayf, “sword”).
Noun
editسیف • (seyf) (plural سیوف or اسیاف)
- sword, a long-bladed weapon
- decapitation by a sword
- yeoman's fief, as furnishing a sword to the army
Etymology 2
editNoun
editFurther reading
edit- Kélékian, Diran (1911) “سیف”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 708
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Gladius”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 652
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “سیف”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, columns 2733–2734
- Redhouse, James W. (1890) “سیف”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1102
Talysh
editEtymology
editNoun
editسیف (sif)