Arabic edit

Etymology edit

From the root ش ح ذ (š-ḥ-ḏ). According to Vollers the meaning “to beg” (in Vulgar Arabic often with د (d) and ت (t) for the last consonant) is contaminated from Aramaic שְׁחַד / ܫܗܰܕ (šḥaḏ, to gift, to bribe), but Brockelmann deems such a connection impossible as beggars are not bribed and in turn it denotes what they do.

Verb edit

شَحَذَ (šaḥaḏa) I, non-past يَشْحَذُ‎ (yašḥaḏu)

  1. to hone, to grind, to sharpen
  2. to beg on

Conjugation edit

Verb edit

شَحَّذَ (šaḥḥaḏa) II, non-past يُشَحِّذُ‎ (yušaḥḥiḏu) (rare)

  1. to hone, to grind, to sharpen

Conjugation edit

Noun edit

شَحْذ (šaḥḏm

  1. verbal noun of شَحَذَ (šaḥaḏa) (form I)

Declension edit

References edit

  • Brockelmann, Carl (1897) “Etymologische Miscellen”, in Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft[1] (in German), volume 51, page 660
  • Freytag, Georg (1833) “شحذ”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[2] (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, page 398
  • Lane, Edward William (1863) “شحذ”, in Arabic-English Lexicon[3], London: Williams & Norgate, page 1512
  • Vollers, Karl (1897) “Beiträge zur Kenntniss der lebenden arabischen Sprache in Aegypten”, in Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft[4] (in German), volume 51, page 292
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “شحذ”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[5] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 635