ضجع
Arabic edit
Etymology edit
Morphologically from the root ض ج ع (ḍ-j-ʕ).
Pronunciation edit
Verb edit
ضَجَعَ • (ḍajaʕa) I, non-past يَضْجَعُ (yaḍjaʕu)
Conjugation edit
Conjugation of
ضَجَعَ
(form-I sound, verbal noun ضُجُوع)verbal noun الْمَصْدَر |
ḍujūʕ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
ḍājiʕ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | ḍajaʕtu |
ḍajaʕta |
ضَجَعَ ḍajaʕa |
ḍajaʕtumā |
ḍajaʕā |
ḍajaʕnā |
ḍajaʕtum |
ḍajaʕū | |||
f | ḍajaʕti |
ḍajaʕat |
ḍajaʕatā |
ḍajaʕtunna |
ḍajaʕna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔaḍjaʕu |
taḍjaʕu |
yaḍjaʕu |
taḍjaʕāni |
yaḍjaʕāni |
naḍjaʕu |
taḍjaʕūna |
yaḍjaʕūna | |||
f | taḍjaʕīna |
taḍjaʕu |
taḍjaʕāni |
taḍjaʕna |
yaḍjaʕna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔaḍjaʕa |
taḍjaʕa |
yaḍjaʕa |
taḍjaʕā |
yaḍjaʕā |
naḍjaʕa |
taḍjaʕū |
yaḍjaʕū | |||
f | taḍjaʕī |
taḍjaʕa |
taḍjaʕā |
taḍjaʕna |
yaḍjaʕna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔaḍjaʕ |
taḍjaʕ |
yaḍjaʕ |
taḍjaʕā |
yaḍjaʕā |
naḍjaʕ |
taḍjaʕū |
yaḍjaʕū | |||
f | taḍjaʕī |
taḍjaʕ |
taḍjaʕā |
taḍjaʕna |
yaḍjaʕna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | iḍjaʕ |
iḍjaʕā |
iḍjaʕū |
||||||||
f | iḍjaʕī |
iḍjaʕna |
References edit
- Wehr, Hans (1979) “ضجع”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN