Arabic edit

Root
ف ج ر (f-j-r)

Etymology edit

Verbal noun of فَجَرَ (fajara).

Pronunciation edit

Noun edit

فُجُور (fujūrm

  1. verbal noun of فَجَرَ (fajara) (form I)
  2. wickedness
    • 609–632 CE, Qur'an, 91:8:
      فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا
      faʔalhamahā fujūrahā wataqwāhā
      And inspired it [with discernment of] its wickedness and its righteousness,
  3. debauchery

Declension edit

Descendants edit

  • Azerbaijani: fücur
  • Indonesian: fujur
  • Ottoman Turkish: فجور
  • Uzbek: fujur

References edit