قرحة

Arabic

Instance noun from the root ق ر ح (q-r-ḥ).

قُرْحَة • (qurḥa) f (plural قُرَح (quraḥ))

Declension of noun قُرْحَة (qurḥa)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	قُرْحَة qurḥa	الْقُرْحَة al-qurḥa	قُرْحَة qurḥat
Nominative	قُرْحَةٌ qurḥatun	الْقُرْحَةُ al-qurḥatu	قُرْحَةُ qurḥatu
Accusative	قُرْحَةً qurḥatan	الْقُرْحَةَ al-qurḥata	قُرْحَةَ qurḥata
Genitive	قُرْحَةٍ qurḥatin	الْقُرْحَةِ al-qurḥati	قُرْحَةِ qurḥati
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	قُرْحَتَيْن qurḥatayn	الْقُرْحَتَيْن al-qurḥatayn	قُرْحَتَيْ qurḥatay
Nominative	قُرْحَتَانِ qurḥatāni	الْقُرْحَتَانِ al-qurḥatāni	قُرْحَتَا qurḥatā
Accusative	قُرْحَتَيْنِ qurḥatayni	الْقُرْحَتَيْنِ al-qurḥatayni	قُرْحَتَيْ qurḥatay
Genitive	قُرْحَتَيْنِ qurḥatayni	الْقُرْحَتَيْنِ al-qurḥatayni	قُرْحَتَيْ qurḥatay
Plural	basic broken plural triptote
Plural	Indefinite	Definite	Construct
Informal	قُرَح quraḥ	الْقُرَح al-quraḥ	قُرَح quraḥ
Nominative	قُرَحٌ quraḥun	الْقُرَحُ al-quraḥu	قُرَحُ quraḥu
Accusative	قُرَحًا quraḥan	الْقُرَحَ al-quraḥa	قُرَحَ quraḥa
Genitive	قُرَحٍ quraḥin	الْقُرَحِ al-quraḥi	قُرَحِ quraḥi

Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “قرحة”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart‎^[1] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1015