Arabic

edit
Root
ق ف ر (q-f-r)

Verb

edit

قَفَرَ (qafara) I, non-past يَقْفُرُ‎ (yaqfuru)

  1. to trace, to track

Conjugation

edit

Verb

edit

قَفُرَ (qafura) I, non-past يَقْفُرُ‎ (yaqfuru)

  1. to be desolate, to be forsaken

Conjugation

edit

Adjective

edit

قَفْر (qafr) (feminine قَفْرَة (qafra), masculine plural قِفَار (qifār))

  1. desolate, forsaken
    الأَرْضُ القَفْرُ
    al-ʔarḍu al-qafru
    The desolate land.
  2. barren

Declension

edit

Synonyms

edit