Arabic edit

Etymology edit

Onomatopoeic.

Verb edit

كَحَّ (kaḥḥa) I, non-past يَكُحُّ‎ (yakuḥḥu)

  1. to cough

Conjugation edit

References edit

  • Freytag, Georg (1837) “كح”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 14
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “كح”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[2] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1090

Moroccan Arabic edit

Root
ك ح ح
2 terms

Etymology edit

From Arabic كَحَّ (kaḥḥa).

Pronunciation edit

Verb edit

كح (kaḥḥ) I (non-past يكح (ykuḥḥ))

  1. to cough
    Synonyms: سعل (sʕal), كحب (kḥab)

Conjugation edit

    Conjugation of كح
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m كحّيت (kaḥḥīt) كحّيتي (kaḥḥīti) كحّ (kaḥḥ) كحّينا (kaḥḥīna) كحّيتوا (kaḥḥītu) كحّوا (kaḥḥu)
f كحّت (kaḥḥāt)
non-past m نكحّ (nkuḥḥ) تكحّ (tkuḥḥ) يكحّ (ykuḥḥ) نكحّوا (nkuḥḥu) تكحّوا (tkuḥḥu) يكحّوا (ykuḥḥu)
f تكحّي (tkuḥḥi) تكحّ (tkuḥḥ)
imperative m كحّ (kuḥḥ) كحّوا (kuḥḥu)
f كحّي (kuḥḥi)

Related terms edit

  • كحة (kuḥḥa, coughing)