كیك
See also: كيك
Ottoman Turkish edit
Etymology 1 edit
From Proto-Turkic *kēŋ (“wide, broad”).
Noun edit
كیك • (geñ)
- wide, spacious
Descendants edit
- Turkish: gen
Etymology 2 edit
From Proto-Turkic *keyik.
Noun edit
كیك • (geyik)
- deer; red deer
Descendants edit
Etymology 3 edit
Noun edit
كیك • (keyk)
References edit
- Redhouse, James W. (1890) “كیك”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1614