Arabic

edit
Root
ن ك ح (n k ḥ)
4 terms

Pronunciation

edit

Noun

edit

نِكَاح (nikāḥm (plural أَنْكِحَة (ʔankiḥa))

  1. verbal noun of نَكَحَ (nakaḥa) (form I)
  2. (formal) marriage
    Synonym: زَوَاج (zawāj)
    عَقْد النِكَاحʕaqd an-nikāḥmarriage contract
    1. (dated) marriageability
      • 609–632 CE, Qur'an, 4:6:
        وَٱبْتَلُوا ٱلْيَتَامَى حَتَّى إِذَا بَلَغُوا ٱلنِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِنْهُمْ رُشْدًا فَٱدْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ []
        wa-btalū l-yatāmā ḥattā ʔiḏā balaḡū n-nikāḥa faʔin ʔānastum minhum rušdan fa-dfaʕū ʔilayhim ʔamwālahum []
        Make trial of orphans until they reach the age of marriage; if then ye find sound judgment in them, release their property to them; []
  3. sexual intercourse
    Synonym: جِمَاع (jimāʕ)

Declension

edit
Declension of noun نِكَاح (nikāḥ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نِكَاح
nikāḥ
النِّكَاح
an-nikāḥ
نِكَاح
nikāḥ
nominative نِكَاحٌ
nikāḥun
النِّكَاحُ
an-nikāḥu
نِكَاحُ
nikāḥu
accusative نِكَاحًا
nikāḥan
النِّكَاحَ
an-nikāḥa
نِكَاحَ
nikāḥa
genitive نِكَاحٍ
nikāḥin
النِّكَاحِ
an-nikāḥi
نِكَاحِ
nikāḥi
dual indefinite definite construct
informal نِكَاحَيْن
nikāḥayn
النِّكَاحَيْن
an-nikāḥayn
نِكَاحَيْ
nikāḥay
nominative نِكَاحَانِ
nikāḥāni
النِّكَاحَانِ
an-nikāḥāni
نِكَاحَا
nikāḥā
accusative نِكَاحَيْنِ
nikāḥayni
النِّكَاحَيْنِ
an-nikāḥayni
نِكَاحَيْ
nikāḥay
genitive نِكَاحَيْنِ
nikāḥayni
النِّكَاحَيْنِ
an-nikāḥayni
نِكَاحَيْ
nikāḥay
plural broken plural triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal أَنْكِحَة
ʔankiḥa
الْأَنْكِحَة
al-ʔankiḥa
أَنْكِحَة
ʔankiḥat
nominative أَنْكِحَةٌ
ʔankiḥatun
الْأَنْكِحَةُ
al-ʔankiḥatu
أَنْكِحَةُ
ʔankiḥatu
accusative أَنْكِحَةً
ʔankiḥatan
الْأَنْكِحَةَ
al-ʔankiḥata
أَنْكِحَةَ
ʔankiḥata
genitive أَنْكِحَةٍ
ʔankiḥatin
الْأَنْكِحَةِ
al-ʔankiḥati
أَنْكِحَةِ
ʔankiḥati

Descendants

edit