Ottoman Turkish

edit

Etymology

edit

From چاغرـ (çağır-, to call, hail; to cry out, shout) +‎ ـغان (-gan).

Adjective

edit

چاغرغان (çağırgan)

  1. vociferous, clamorous, making or characterized by a noisy outcry

Derived terms

edit

Descendants

edit
  • Turkish: çağırgan

Further reading

edit