जनू

Sanskrit

Etymology

Ultimately from Proto-Indo-European *ǵenh₁-.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /d͡ʑɐ.núː/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd͡ʑɐ.n̪uː/

Noun

जनू • (janū́) stem, f

1. birth , production , descent

Declension

Feminine ū-stem declension of जनू (janū́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	जनूः janū́ḥ	जन्वौ / जनू¹ janvaù / janū́¹	जन्वः / जनूः¹ janvàḥ / janū́ḥ¹
Vocative	जनु jánu	जन्वौ / जनू¹ jánvau / jánū¹	जन्वः / जनूः¹ jánvaḥ / jánūḥ¹
Accusative	जनूम् janū́m	जन्वौ / जनू¹ janvaù / janū́¹	जनूः janū́ḥ
Instrumental	जन्वा janvā́	जनूभ्याम् janū́bhyām	जनूभिः janū́bhiḥ
Dative	जन्वै janvaí	जनूभ्याम् janū́bhyām	जनूभ्यः janū́bhyaḥ
Ablative	जन्वाः / जन्वै² janvā́ḥ / janvaí²	जनूभ्याम् janū́bhyām	जनूभ्यः janū́bhyaḥ
Genitive	जन्वाः / जन्वै² janvā́ḥ / janvaí²	जन्वोः janvóḥ	जनूनाम् janū́nām
Locative	जन्वाम् janvā́m	जन्वोः janvóḥ	जनूषु janū́ṣu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Derived terms

• जनु (janu)