प्रपितामह

See also: प्रपितामही

Sanskrit

Noun

प्रपितामह • (prapitāmaha) stem, m

1. a paternal great grandfather

Declension

Masculine a-stem declension of प्रपितामह
Nom. sg.	प्रपितामहः (prapitāmahaḥ)
Gen. sg.	प्रपितामहस्य (prapitāmahasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्रपितामहः (prapitāmahaḥ)	प्रपितामहौ (prapitāmahau)	प्रपितामहाः (prapitāmahāḥ)
Vocative	प्रपितामह (prapitāmaha)	प्रपितामहौ (prapitāmahau)	प्रपितामहाः (prapitāmahāḥ)
Accusative	प्रपितामहम् (prapitāmaham)	प्रपितामहौ (prapitāmahau)	प्रपितामहान् (prapitāmahān)
Instrumental	प्रपितामहेन (prapitāmahena)	प्रपितामहाभ्याम् (prapitāmahābhyām)	प्रपितामहैः (prapitāmahaiḥ)
Dative	प्रपितामहाय (prapitāmahāya)	प्रपितामहाभ्याम् (prapitāmahābhyām)	प्रपितामहेभ्यः (prapitāmahebhyaḥ)
Ablative	प्रपितामहात् (prapitāmahāt)	प्रपितामहाभ्याम् (prapitāmahābhyām)	प्रपितामहेभ्यः (prapitāmahebhyaḥ)
Genitive	प्रपितामहस्य (prapitāmahasya)	प्रपितामहयोः (prapitāmahayoḥ)	प्रपितामहानाम् (prapitāmahānām)
Locative	प्रपितामहे (prapitāmahe)	प्रपितामहयोः (prapitāmahayoḥ)	प्रपितामहेषु (prapitāmaheṣu)