भृत्य

Sanskrit

From the root भृ (bhṛ).

भृत्य • (bhṛtya) stem

भृत्य • (bhṛtya) stem, m

Masculine a-stem declension of भृत्य (bhṛtya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भृत्यः bhṛtyaḥ	भृत्यौ / भृत्या¹ bhṛtyau / bhṛtyā¹	भृत्याः / भृत्यासः¹ bhṛtyāḥ / bhṛtyāsaḥ¹
Vocative	भृत्य bhṛtya	भृत्यौ / भृत्या¹ bhṛtyau / bhṛtyā¹	भृत्याः / भृत्यासः¹ bhṛtyāḥ / bhṛtyāsaḥ¹
Accusative	भृत्यम् bhṛtyam	भृत्यौ / भृत्या¹ bhṛtyau / bhṛtyā¹	भृत्यान् bhṛtyān
Instrumental	भृत्येन bhṛtyena	भृत्याभ्याम् bhṛtyābhyām	भृत्यैः / भृत्येभिः¹ bhṛtyaiḥ / bhṛtyebhiḥ¹
Dative	भृत्याय bhṛtyāya	भृत्याभ्याम् bhṛtyābhyām	भृत्येभ्यः bhṛtyebhyaḥ
Ablative	भृत्यात् bhṛtyāt	भृत्याभ्याम् bhṛtyābhyām	भृत्येभ्यः bhṛtyebhyaḥ
Genitive	भृत्यस्य bhṛtyasya	भृत्ययोः bhṛtyayoḥ	भृत्यानाम् bhṛtyānām
Locative	भृत्ये bhṛtye	भृत्ययोः bhṛtyayoḥ	भृत्येषु bhṛtyeṣu
Notes	¹Vedic

Apte, Macdonell (2022) “भृत्य”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Sanskrit Dictionaries]
Monier Williams (1899) “भृत्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 764, column 3.