मलिक

See also: मुल्क

Sanskrit

Etymology

Borrowed from Arabic مَلِك (malik).

Noun

मलिक • (malika) stem, m

1. king (Cat.)

Declension

Masculine a-stem declension of मलिक
Nom. sg.	मलिकः (malikaḥ)
Gen. sg.	मलिकस्य (malikasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मलिकः (malikaḥ)	मलिकौ (malikau)	मलिकाः (malikāḥ)
Vocative	मलिक (malika)	मलिकौ (malikau)	मलिकाः (malikāḥ)
Accusative	मलिकम् (malikam)	मलिकौ (malikau)	मलिकान् (malikān)
Instrumental	मलिकेन (malikena)	मलिकाभ्याम् (malikābhyām)	मलिकैः (malikaiḥ)
Dative	मलिकाय (malikāya)	मलिकाभ्याम् (malikābhyām)	मलिकेभ्यः (malikebhyaḥ)
Ablative	मलिकात् (malikāt)	मलिकाभ्याम् (malikābhyām)	मलिकेभ्यः (malikebhyaḥ)
Genitive	मलिकस्य (malikasya)	मलिकयोः (malikayoḥ)	मलिकानाम् (malikānām)
Locative	मलिके (malike)	मलिकयोः (malikayoḥ)	मलिकेषु (malikeṣu)

References

• Monier Williams (1899) “मलिक”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0792.