विद्यापति
Sanskrit edit
Etymology edit
विद्या (vidyā, “knowledge”) + पति (pati, “lord”)
Noun edit
विद्यापति • (vidyāpati) stem, m
Declension edit
| Masculine i-stem declension of विद्यापति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | विद्यापतिः (vidyāpatiḥ) | ||
| Gen. sg. | विद्यापतेः (vidyāpateḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | विद्यापतिः (vidyāpatiḥ) | विद्यापती (vidyāpatī) | विद्यापतयः (vidyāpatayaḥ) |
| Vocative | विद्यापते (vidyāpate) | विद्यापती (vidyāpatī) | विद्यापतयः (vidyāpatayaḥ) |
| Accusative | विद्यापतिम् (vidyāpatim) | विद्यापती (vidyāpatī) | विद्यापतीन् (vidyāpatīn) |
| Instrumental | विद्यापतिना (vidyāpatinā) | विद्यापतिभ्याम् (vidyāpatibhyām) | विद्यापतिभिः (vidyāpatibhiḥ) |
| Dative | विद्यापतये (vidyāpataye) | विद्यापतिभ्याम् (vidyāpatibhyām) | विद्यापतिभ्यः (vidyāpatibhyaḥ) |
| Ablative | विद्यापतेः (vidyāpateḥ) | विद्यापतिभ्याम् (vidyāpatibhyām) | विद्यापतिभ्यः (vidyāpatibhyaḥ) |
| Genitive | विद्यापतेः (vidyāpateḥ) | विद्यापत्योः (vidyāpatyoḥ) | विद्यापतीनाम् (vidyāpatīnām) |
| Locative | विद्यापतौ (vidyāpatau) | विद्यापत्योः (vidyāpatyoḥ) | विद्यापतिषु (vidyāpatiṣu) |
References edit
- Monier Williams (1899) “विद्यापति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0964.