सुमित्रा

Sanskrit

Compound of सु- (su-, “good”) +‎ मित्रा (mitrā, “friend”).

सुमित्रा • (sumitrā) stem, f

Feminine ā-stem declension of सुमित्रा (sumitrā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सुमित्रा sumitrā	सुमित्रे sumitre	सुमित्राः sumitrāḥ
Vocative	सुमित्रे sumitre	सुमित्रे sumitre	सुमित्राः sumitrāḥ
Accusative	सुमित्राम् sumitrām	सुमित्रे sumitre	सुमित्राः sumitrāḥ
Instrumental	सुमित्रया / सुमित्रा¹ sumitrayā / sumitrā¹	सुमित्राभ्याम् sumitrābhyām	सुमित्राभिः sumitrābhiḥ
Dative	सुमित्रायै sumitrāyai	सुमित्राभ्याम् sumitrābhyām	सुमित्राभ्यः sumitrābhyaḥ
Ablative	सुमित्रायाः / सुमित्रायै² sumitrāyāḥ / sumitrāyai²	सुमित्राभ्याम् sumitrābhyām	सुमित्राभ्यः sumitrābhyaḥ
Genitive	सुमित्रायाः / सुमित्रायै² sumitrāyāḥ / sumitrāyai²	सुमित्रयोः sumitrayoḥ	सुमित्राणाम् sumitrāṇām
Locative	सुमित्रायाम् sumitrāyām	सुमित्रयोः sumitrayoḥ	सुमित्रासु sumitrāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas