स्तोतृ

Sanskrit

From Proto-Indo-Iranian *stawtā́ (“praiser, eulogizer”), from Proto-Indo-European *stéw-tōr ~ *stu-tr-és (“praiser, eulogizer”), from *stew- (“to praise, eulogize”). Cognate with Avestan 𐬯𐬙𐬀𐬊𐬙𐬀𐬭 (staotar, “praiser”).

स्तोतृ • (stotṛ́) stem, m

Masculine ṛ-stem declension of स्तोतृ (stotṛ́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्तोता stotā́	स्तोतारौ / स्तोतारा¹ stotā́rau / stotā́rā¹	स्तोतारः stotā́raḥ
Vocative	स्तोतः stótaḥ	स्तोतारौ / स्तोतारा¹ stótārau / stótārā¹	स्तोतारः stótāraḥ
Accusative	स्तोतारम् stotā́ram	स्तोतारौ / स्तोतारा¹ stotā́rau / stotā́rā¹	स्तोतॄन् stotṝ́n
Instrumental	स्तोत्रा stotrā́	स्तोतृभ्याम् stotṛ́bhyām	स्तोतृभिः stotṛ́bhiḥ
Dative	स्तोत्रे stotré	स्तोतृभ्याम् stotṛ́bhyām	स्तोतृभ्यः stotṛ́bhyaḥ
Ablative	स्तोतुः stotúḥ	स्तोतृभ्याम् stotṛ́bhyām	स्तोतृभ्यः stotṛ́bhyaḥ
Genitive	स्तोतुः stotúḥ	स्तोत्रोः stotróḥ	स्तोतॄणाम् stotṝṇā́m
Locative	स्तोतरि stotári	स्तोत्रोः stotróḥ	स्तोतृषु stotṛ́ṣu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899) “स्तोतृ”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1259.