இராவுத்தன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Hindi राऊत (rāūt).

Pronunciation

• IPA^(key): /iɾaːʋut̪ːan/

Noun

இராவுத்தன் • (irāvuttaṉ)

1. a horseman, trooper

Declension

ṉ-stem declension of இராவுத்தன் (irāvuttaṉ)

	singular	plural
nominative	இராவுத்தன் irāvuttaṉ	இராவுத்தர்கள் irāvuttarkaḷ
vocative	இராவுத்தனே irāvuttaṉē	இராவுத்தர்களே irāvuttarkaḷē
accusative	இராவுத்தனை irāvuttaṉai	இராவுத்தர்களை irāvuttarkaḷai
dative	இராவுத்தனுக்கு irāvuttaṉukku	இராவுத்தர்களுக்கு irāvuttarkaḷukku
benefactive	இராவுத்தனுக்காக irāvuttaṉukkāka	இராவுத்தர்களுக்காக irāvuttarkaḷukkāka
genitive 1	இராவுத்தனுடைய irāvuttaṉuṭaiya	இராவுத்தர்களுடைய irāvuttarkaḷuṭaiya
genitive 2	இராவுத்தனின் irāvuttaṉiṉ	இராவுத்தர்களின் irāvuttarkaḷiṉ
locative 1	இராவுத்தனில் irāvuttaṉil	இராவுத்தர்களில் irāvuttarkaḷil
locative 2	இராவுத்தனிடம் irāvuttaṉiṭam	இராவுத்தர்களிடம் irāvuttarkaḷiṭam
sociative 1	இராவுத்தனோடு irāvuttaṉōṭu	இராவுத்தர்களோடு irāvuttarkaḷōṭu
sociative 2	இராவுத்தனுடன் irāvuttaṉuṭaṉ	இராவுத்தர்களுடன் irāvuttarkaḷuṭaṉ
instrumental	இராவுத்தனால் irāvuttaṉāl	இராவுத்தர்களால் irāvuttarkaḷāl
ablative	இராவுத்தனிலிருந்து irāvuttaṉiliruntu	இராவுத்தர்களிலிருந்து irāvuttarkaḷiliruntu