கேவலம்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit केवल (kevala).

Pronunciation

• IPA^(key): /keːʋɐlɐm/

Noun

கேவலம் • (kēvalam)

1. singleness, solitariness, isolation

   Synonym: தனிமை (taṉimai)

2. uniqueness

   Synonym: இணையற்றது (iṇaiyaṟṟatu)

3. final emancipation, supreme bliss

   Synonym: மோக்ஷம் (mōkṣam)

4. that which is insignificant, common

   Synonym: அற்பமானது (aṟpamāṉatu)

5. low status, meanness
6. disgrace, dishonour

   Synonyms: அவமானம் (avamāṉam), அவரைக் (avaraik), அசிங்கம் (aciṅkam)

Declension

m-stem declension of கேவலம் (kēvalam)
	Singular	Plural
Nominative	கேவலம் kēvalam	கேவலங்கள் kēvalaṅkaḷ
Vocative	கேவலமே kēvalamē	கேவலங்களே kēvalaṅkaḷē
Accusative	கேவலத்தை kēvalattai	கேவலங்களை kēvalaṅkaḷai
Dative	கேவலத்துக்கு kēvalattukku	கேவலங்களுக்கு kēvalaṅkaḷukku
Genitive	கேவலத்துடைய kēvalattuṭaiya	கேவலங்களுடைய kēvalaṅkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	கேவலம் kēvalam	கேவலங்கள் kēvalaṅkaḷ
Vocative	கேவலமே kēvalamē	கேவலங்களே kēvalaṅkaḷē
Accusative	கேவலத்தை kēvalattai	கேவலங்களை kēvalaṅkaḷai
Dative	கேவலத்துக்கு kēvalattukku	கேவலங்களுக்கு kēvalaṅkaḷukku
Benefactive	கேவலத்துக்காக kēvalattukkāka	கேவலங்களுக்காக kēvalaṅkaḷukkāka
Genitive 1	கேவலத்துடைய kēvalattuṭaiya	கேவலங்களுடைய kēvalaṅkaḷuṭaiya
Genitive 2	கேவலத்தின் kēvalattiṉ	கேவலங்களின் kēvalaṅkaḷiṉ
Locative 1	கேவலத்தில் kēvalattil	கேவலங்களில் kēvalaṅkaḷil
Locative 2	கேவலத்திடம் kēvalattiṭam	கேவலங்களிடம் kēvalaṅkaḷiṭam
Sociative 1	கேவலத்தோடு kēvalattōṭu	கேவலங்களோடு kēvalaṅkaḷōṭu
Sociative 2	கேவலத்துடன் kēvalattuṭaṉ	கேவலங்களுடன் kēvalaṅkaḷuṭaṉ
Instrumental	கேவலத்தால் kēvalattāl	கேவலங்களால் kēvalaṅkaḷāl
Ablative	கேவலத்திலிருந்து kēvalattiliruntu	கேவலங்களிலிருந்து kēvalaṅkaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “கேவலம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press