பயறு

Tamil

Etymology

From Proto-Dravidian *pacVṯ-. Cognate to Kannada ಪೆಸರು (pesaru) and Malayalam പയർ (payaṟ).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɐjɐrʊ/, [pɐjɐrɯ]

Noun

பயறு • (payaṟu)

1. cereals, pulse of various kinds
2. green gram (Phaseolus mungo)

   Synonym: பாசிப்பயறு (pācippayaṟu)

Declension

ṟu-stem declension of பயறு (payaṟu)
	Singular	Plural
Nominative	பயறு payaṟu	பயறுகள் payaṟukaḷ
Vocative	பயறே payaṟē	பயறுகளே payaṟukaḷē
Accusative	பயற்றை payaṟṟai	பயறுகளை payaṟukaḷai
Dative	பயற்றுக்கு payaṟṟukku	பயறுகளுக்கு payaṟukaḷukku
Genitive	பயற்றுடைய payaṟṟuṭaiya	பயறுகளுடைய payaṟukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	பயறு payaṟu	பயறுகள் payaṟukaḷ
Vocative	பயறே payaṟē	பயறுகளே payaṟukaḷē
Accusative	பயற்றை payaṟṟai	பயறுகளை payaṟukaḷai
Dative	பயற்றுக்கு payaṟṟukku	பயறுகளுக்கு payaṟukaḷukku
Benefactive	பயற்றுக்காக payaṟṟukkāka	பயறுகளுக்காக payaṟukaḷukkāka
Genitive 1	பயற்றுடைய payaṟṟuṭaiya	பயறுகளுடைய payaṟukaḷuṭaiya
Genitive 2	பயற்றின் payaṟṟiṉ	பயறுகளின் payaṟukaḷiṉ
Locative 1	பயற்றில் payaṟṟil	பயறுகளில் payaṟukaḷil
Locative 2	பயற்றிடம் payaṟṟiṭam	பயறுகளிடம் payaṟukaḷiṭam
Sociative 1	பயற்றோடு payaṟṟōṭu	பயறுகளோடு payaṟukaḷōṭu
Sociative 2	பயற்றுடன் payaṟṟuṭaṉ	பயறுகளுடன் payaṟukaḷuṭaṉ
Instrumental	பயற்றால் payaṟṟāl	பயறுகளால் payaṟukaḷāl
Ablative	பயற்றிலிருந்து payaṟṟiliruntu	பயறுகளிலிருந்து payaṟukaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “பயறு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press