കൂട്ടുകാരൻ

Malayalam

Etymology

Compound of കൂട്ട് (kūṭṭŭ) +‎ കാരൻ (kāraṉ).

Pronunciation

• IPA^(key): /kuːʈːuɡaːɾan/

Noun

കൂട്ടുകാരൻ • (kūṭṭukāraṉ) m

1. friend (male)

   Synonyms: ദോസ്ത് (dōstŭ), സുഹൃത്ത് (suhr̥ttŭ), ചങ്ങാതി (caṅṅāti), തോഴൻ (tōḻaṉ), മിത്രം (mitraṁ)