Wiktionary

ဇကု

Mon

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

ဇကု (jaku)[1][2][3][4]

  1. person; self.
  2. body.
  3. polite term of address and reference-in-address between persons of equal status and some acquaintances, and to persons of lower age-status.

Synonyms

edit

Classifier

edit

ဇကု (jaku)[3][4]

  1. used with human beings.

References

edit
  1. ^ อนุสรณ์ สถานนท์, ร้อยตรี [Anusorn Sathanon, Sub-Lt.] (1984) พจนานุกรม มอญ-ไทย [Mon-Thai Dictionary]; Thai translation of Halliday, R. (1922) A Mon-English Dictionary, Bangkok: Siam Society (2nd ed.: Rangoon: Mon Cultural Section, Ministry of Union Culture, Govt. of the Union of Burma, 1955).
  2. ^ จำปี ซื่อสัตย์ [Champi Suesat] (2007[2008]) พจนานุกรมไทย-มอญ สำเนียงมอญลพบุรี [Thai-Mon (Lopburi Dialect) Dictionary] (in Thai), ปทุมธานี [Pathum Thani]: วัดจันทน์กะพ้อ [Chan Kapho Temple]
  3. ↑ 3.0 3.1 Shorto, H.L. (1962) A Dictionary of Modern Spoken Mon‎[1], London: Oxford University Press. Searchable online at SEAlang.net.
  4. ↑ 4.0 4.1 พวน รามัญวงศ์ [Phuan Ramanyawong] (2005) พจนานุกรมมอญ-ไทย ฉบับมอญสยาม [Mon-Thai (Siamese) Dictionary], กรุงเทพฯ [Bangkok]: มติชน [Matichon], →ISBN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ဇကု&oldid=79392780"