ἀγαθοποιέοιτε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.é.oi̯.te/ → /a.ɣa.θo.pyˈe.y.te/ → /a.ɣa.θo.piˈe.i.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.é.oi̯.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.pyˈe.y.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈe.y.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈe.y.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.piˈe.i.te/

Verb

ἀγᾰθοποιέοιτε • (agathopoiéoite)

1. second-person plural present active optative of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)