ἀγαθοποιέοιτο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.é.oi̯.to/ → /a.ɣa.θo.pyˈe.y.to/ → /a.ɣa.θo.piˈe.i.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.é.oi̯.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.pyˈe.y.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈe.y.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈe.y.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.piˈe.i.to/

Verb

ἀγᾰθοποιέοιτο • (agathopoiéoito)

1. third-person singular present mediopassive optative of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)