ἀγγάρευσον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋˈɡa.reɸ.son/ → /aŋˈɡa.ref.son/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋˈɡa.rew.son/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋˈɡa.reɸ.son/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋˈɡa.ref.son/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋˈɡa.ref.son/

Verb

ἀγγάρευσον • (angáreuson)

1. second-person singular aorist active imperative of ἀγγαρεύω (angareúō)