ἀγγέλωμαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡé.lɔː.mai̯/ → /aɲˈɟe.lo.mɛ/ → /aɲˈɟe.lo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡé.lɔː.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋˈɡe.lo.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲˈɟe.lo.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲˈɟe.lo.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲˈɟe.lo.me/

Verb

ᾰ̓γγέλωμαι • (angélōmai)

1. first-person singular aorist middle subjunctive of ᾰ̓γγέλλω (angéllō)