ἀγγαρεύσητον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡaˈreɸ.si.ton/ → /aŋ.ɡaˈref.si.ton/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈrew.se̝.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈreɸ.si.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈref.si.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈref.si.ton/

Verb

ἀγγαρεύσητον • (angareúsēton)

1. second/third-person dual aorist active subjunctive of ἀγγαρεύω (angareúō)