ἀγγαρεύωνται

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡaˈre.βon.tɛ/ → /aŋ.ɡaˈre.von.de/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈre.won.tɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈre.βon.tɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈre.von.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡaˈre.von.de/

Verb

ἀγγαρεύωνται • (angareúōntai)

1. third-person plural present mediopassive subjunctive of ἀγγαρεύω (angareúō)