ἀγγελίεαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.e.ai̯/ → /aɲ.ɟeˈli.e.ɛ/ → /aɲ.ɟeˈli.e.e/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.e.ai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈli.e.ɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.e.ɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.e.e/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.e.e/

Verb

ἀγγελίεαι • (angelíeai)

1. Doric second-person singular future middle indicative of ἀγγέλλω (angéllō)