ἀγγελείητον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lěː.ɛː.ton/ → /aɲ.ɟeˈli.i.ton/ → /aɲ.ɟeˈli.i.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lěː.ɛː.ton/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈli.e̝.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.i.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.i.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.i.ton/

Verb

ᾰ̓γγελείητον • (angeleíēton)

1. second-person dual aorist passive optative of ᾰ̓γγέλλω (angéllō)