ἀγγελλόμεθα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡel.ló.me.tʰa/ → /aɲ.ɟelˈlo.me.θa/ → /aɲ.ɟeˈlo.me.θa/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡel.ló.me.tʰa/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡelˈlo.me.tʰa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟelˈlo.me.θa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟelˈlo.me.θa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈlo.me.θa/

Verb

ᾰ̓γγελλόμεθᾰ • (angellómetha)

1. first-person plural present mediopassive indicative of ᾰ̓γγέλλω (angéllō)