ἀγειρομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡeː.ro.mé.nɛː/ → /a.ʝi.roˈme.ni/ → /a.ʝi.roˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡeː.ro.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡi.roˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝi.roˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝi.roˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝi.roˈme.ni/

Participle

ἀγειρομένη • (ageiroménē)

1. nominative/vocative feminine singular of ἀγειρόμενος (ageirómenos)