ἀγειρόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡeː.ró.me.nos/ → /a.ʝiˈro.me.nos/ → /a.ʝiˈro.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡeː.ró.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡiˈro.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝiˈro.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝiˈro.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝiˈro.me.nos/

Participle

ἀγειρόμενος • (ageirómenos) m (feminine ἀγειρομένη, neuter ἀγειρόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἀγείρω (ageírō)

Inflection

First and second declension of ἀγειρόμενος; ἀγειρομένη; ἀγειρόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγειρόμενος ageirómenos	ἀγειρομένη ageiroménē	ἀγειρόμενον ageirómenon		ἀγειρομένω ageiroménō	ἀγειρομένᾱ ageiroménā	ἀγειρομένω ageiroménō		ἀγειρόμενοι ageirómenoi	ἀγειρόμεναι ageirómenai	ἀγειρόμενᾰ ageirómena
Genitive		ἀγειρομένου ageiroménou	ἀγειρομένης ageiroménēs	ἀγειρομένου ageiroménou		ἀγειρομένοιν ageiroménoin	ἀγειρομέναιν ageiroménain	ἀγειρομένοιν ageiroménoin		ἀγειρομένων ageiroménōn	ἀγειρομένων ageiroménōn	ἀγειρομένων ageiroménōn
Dative		ἀγειρομένῳ ageiroménōi	ἀγειρομένῃ ageiroménēi	ἀγειρομένῳ ageiroménōi		ἀγειρομένοιν ageiroménoin	ἀγειρομέναιν ageiroménain	ἀγειρομένοιν ageiroménoin		ἀγειρομένοις ageiroménois	ἀγειρομέναις ageiroménais	ἀγειρομένοις ageiroménois
Accusative		ἀγειρόμενον ageirómenon	ἀγειρομένην ageiroménēn	ἀγειρόμενον ageirómenon		ἀγειρομένω ageiroménō	ἀγειρομένᾱ ageiroménā	ἀγειρομένω ageiroménō		ἀγειρομένους ageiroménous	ἀγειρομένᾱς ageiroménās	ἀγειρόμενᾰ ageirómena
Vocative		ἀγειρόμενε ageirómene	ἀγειρομένη ageiroménē	ἀγειρόμενον ageirómenon		ἀγειρομένω ageiroménō	ἀγειρομένᾱ ageiroménā	ἀγειρομένω ageiroménō		ἀγειρόμενοι ageirómenoi	ἀγειρόμεναι ageirómenai	ἀγειρόμενᾰ ageirómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγειρομένως ageiroménōs				ἀγειρομενώτερος ageiromenṓteros				ἀγειρομενώτᾰτος ageiromenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.